| | دراین ارائه، به توضیح مطالب کلی از مقاله اخیر
arXiv:1503.07861
(که با همکاری جفری کامپر، علی سراج و محمد مهدی شیخ‌جباری به نگارش در آمده) می‌پردازم. خلاصه مقاله در زیر آورده شده است:
در این مقاله، ما فضای فاز کلاسیک «هندسه‌های نزدیک افق فرینه» را به‌ازای تکانه زاویه‌ای و آنتروپی ثابت، و با بزرگترین جبر تقارنی می‌سازیم. تمرکز ما بر روی جوابهای خلاء تئوری گرانش ایننشتین در بعد دلخواه d می‌باشد. هر نقطه از فضای فاز، دارای تقارن
SL(2,R)*U(1)^n و با بارهای صفر برای تقارنی SL(2,R)
و بار ثابت برای قسمت U(1) است. همچنین ساختار سیمپلکتیکی برای این فضای فاز مشخص میکنیم به طوریکه آن-شل صفر گردد، که منجر به یک خانواده بینهایت عضوی از «تقارنهای سیمپلکتیک» می‌گردد. در چهار بعد، فضای فاز یکتاست و جبر آن، جبر شناخته‌شده‌ی ویراسورو است، در حالیکه برای ابعاد بالاتر، جبر تقارنی شامل بینهایت زیرجبر ویراسورو می‌باشد. ترم مرکزی جبر متناسب با آنتروپی سیاهچاله به‌دست می‌آید. این فضای فاز و علی‌الخصوص تقارنهای آن ممکن است راهی به سوی میکروحالتهای سیاهچاله‌های چرخان فرینه، در تقریب نیمه کلاسیک باشند.
زمان: پنجشنبه 7 خردادماه 1394 ساعت 11 صبح در سالن سمینار باغ لارک | |
|
