فیزیک سیستم های غیر تعادلی در جفت شدگی های قوی یک مساله باز و یکی از بخشهای فعال تحقیقات از جمله در فیزیک هادرونی و QCD است. روش های معمول نظریه اختلالی و محاسبات Lattice-QCD به دلایل مختلف کارایی لازم برای مطالعه تحول زمانی این سیستم ها را ندارند. با این وجود، دوگانی AdS/CFT و هم ارزی هولوگرافی که توانایی پل زدن مابین مسائلی در نظریه میدان های کوانتومی در حد جفت شدگی قوی و نسبیت عام کلاسیک را دارد، ابزارهایی برای حمله به این گونه سؤالات فراهم می کنند. مطالعه سیستم های دینامیکی در چارچوب هولوگرافی علاوه بر جذابیت ذاتی در توسعه روش‌های محاسباتی برای مطالعه فیزیک جفت شدگی های قوی، توانایی ویژه ای در تبدیل این دینامیک به پدیده های وابسته به زمان در فضا زمان کلاسیکی فضا-زمان دوگان دارد. به طور مشخص، گذارهای فاز در چارچوب هم ارزی AdS/CFT معمولا در شرایط تعادلی و با مقایسه انرژی آزاد دو هندسه تعادلی که نظیر فازهای نظریه است انجام میگرفت. مقاله جدید دکتر سلطان پناهی و همکارانشان به بررسی تحول زمانی یک سیستم هولوگرافی با گذار فاز مرتبه اول پرداخته و نشان داده است که تحول زمانی غیر خطی می تواند منجر به حالت نهایی متشکل از دو فاز هم زمان با انرژی آزاد یکسان شود. این نتیجه مسیرهای متنوع جدیدی برای بررسی و مطالعه دینامیک تحول زمانی گذارهای فاز را پیش روی محققین گشوده است. این محاسبات امکان مطالعه فرایند کامل بوجود آمدن ناپایداری در سیستم مورد نظر و سپس دینامیک جداسازی فازها را در اختیار ما قرار می‌دهد. به دست آوردن این اطلاعات از دید نظریه میدان مورد نظر بسیار سخت و غیر بدیهی مینماید. بر اساس شرایط اولیه داده شده به سیستم مورد بررسی ، نویسندگان دو الگوی رفتاری متفاوت مشاهده کرده و دو رژیم مشخص در تحول زمانی را معرفی کرده اند: در ابتدا یک رشد نمایی و در ادامه یک رشد خطی از ناپایداری، و برخورد حباب های میرا (متناظر با هر فاز). به لطف محاسبات هولوگرافی می‌توان تحول زمانی را که از ناپایداری اسپینودال شروع و به تعادل نهایی بین فازهای جداشده ختم می‌شود درک کرد. بررسی کمّی اینگونه پدیده ها در چارچوبهای معمول نظریه میدان، اگر هم امکان پذیر باشد، بسیار پیچیده خواهد بود.